Wednesday, March 18, 2015

did it again

haahahaha...wow now it will be become an annual thingy...but oh well..i am not really practicing writing online hahaha..not sure why hahaha..

it was surprising to see my post last year..how long it has been..it will be 10 years in 2016...am i not still over you...and  i wonder did i accelerate myself from last year with regards to work..hmmm maybe i did..hahahaa

today i rant on my other blog about work..hmmm should i share my thoughts on my family here...
on positive note..we got a new home...hahaha..finally after all the efforts and help from my siblings..but of course i am still the major contributor..

last monday, i called my father to talk to them and just want to know how they are..it really clutched my heart when my mother started crying and told me about my brother being able to treat his friends to a mcdonalds or maybe drinks..but not even buying my father his milk...and then they started to compare again my generosity...it distracted me until this day..i havent talked to them again even though i am planning to do a family outing when i go home this may just over the weekend...

i know its the biggest issue in my family..of having a sister like me..for my family i am the biggest achiever..my siblings have to measure up to me..i am the point of comparison of my parents...i only realised it recently when i have matured...so sometimes i try to fill the gap by giving them presents materially...but well it doesn't help...my parents still feel..i am the most generous among my siblings..

for me i am not generous..i only give when i have to take something..but enihow..its been boggling me for a long time..how to take these things and talked it out with my sister and brothers...because well..we are not used to opening up our feelings to our family..i know for a fact we will confide in friends more than our parents and sisters..lucky me..my sister and i share some thoughts...
i want to use this blog to have write what i want to say to my brothers and sister...


mga kapatid...first of all thank you for taking care of our parents while i am out of country..maraming salamat at sinasamahan nio sila..

sorry sa mga pagkakataong nadisappoint ko kayo at di kayo natulungan...mapafinancial or moral support man lang..sorry kung minsan you feel di same ang treatment ko sa inyo...ika nga nafefeel nio na may favoritism ako...pasensia na..i always try my best na kung may ibigay sa isa ay mabibigyan ko lahat...pero tao lang..

sa totoo lang..for all these years..wala akong inisip kundi pano matutulungan kayo..pano matutulungan sila nanay...oo napapasaya ko sarili ko..pero di pwedeng dikau kasama sana nga mayaman na lang tayo para di worried sa pera..but Thank God..safe at healthy naman taung lahat..it took me 10 years to finally realize one of my dreams ang magkaroon ng sariling bahay..with of course the help ninyo...indi ako kumuha ng malaking bahay at tigiisang kwarto tau kasi alam ko...sooner or later magkakaroon din kayo ng sariling family...or may sarili na kayong pamilya..actually yung bahay is for nanay and tatay's peace of mind..worried sila kapag pinaalis na sa broadway..wala rin naman silang bahay sa jabong..so eto may bahay na tau..Thank God...

meron lang akong gustong hingin na favor sa inyo...kung maari sana...wag nio pasamain ang loob ni nanay at tatay...or paiyakin si nanay at tatay...alam ko...may mga pagkukulang sila sa inyo...at may kanya kanya kayong hinanakit sa kanila..pero magulang pa rin natin sila..nagsikap pa rin sila para makapag aral tayo di man nakatapos ang iba sa atin at may pagkain na ihahapag sa atin....respeto at pagaalaga lang pwede nating isukli sa mga sacrifices nila...maswerte pa rin tau buhay sila...at natutulungan tau kapag kinakailangan...si tatay kahit pagod sa trabaho..magdrive ng ibang tao..kapag kelangan taung sunduin sinusundo tau...si nanay..kahit naglalaba or kelangan magluto ng baon natin nagbabasa ng kamay kahit nagplantsa ng damit..

kung may mga times na di nasusunod gusto nio or nagkakamali sila wag nio naman sigawan..at ipamukha sa kanila na mas mataas pinagaralan nio...sila pa rin ang instrumento ni Lord para ilabas tau sa mundo at makapag aral...at makarating sa lugar natin ngaun

matuto naman taung magappreciate ng mga ginagawa nila for us..ilibre nio lang sila ng food or ilabas or bilhan ng gatas at gamot matutuwa na sila sa inyo at mafefeel nila importante sila sa atin..

sana kung pano nio ilibre mga kaibigan nio sa mcdonalds at inuman kaya nio rin gawin sa kanila...kasi ang bottom line in the end..magulang pa rin ang magwoworry at sasalo sau sa oras ng kagipitan..

at sana wag kayong masyadong madamot kapag nanghingi sila ng pera..oo di naman natin obligasyon magbigay ng pera sa kanila..kasi tau rin naman nakikinabang di naman nila pinangsusugal...pinambibili rin ng food para sa mga tao sa bahay....at nakakahingi din naman kau ng pera sa kanila kapag needs  you...